Pattani Foodies : ปัตตานี...เมืองเก่าเราเคยอยู่ : ตามล่าหาของกินในตำนาน

สวัสดีค่ะ เกริ่นนำนิดนึง

เราเป็นเด็กปัตตานี เกิดที่นี่ โตที่นี่มาเกินครึ่งชีวิต
ตอนนี้ไปอยู่ต่างเมืองละ แต่ เกิดที่ไหน โตที่ไหน ก็ยังติดใจรสชาติ ของกินที่ตัวเองคุ้นเคยตั้งแต่วัยเด็ก มากกว่าอาหารอร่อยจานใหม่

เช่น รูปที่เอามายั่ว ด้านล่างนี้ จากสถานที่จริง กินจริงๆ กินอย่างเยอะ 

ปี 2016 นี้ได้โอกาส ลากลับบ้านไป 10 วัน สงกรานต์ ... จะไป #ตามล่าของกินในตำนาน จากเมืองเก่าที่เราเคยอยู่

ปัตตานี

ก่อนกลับบ้าน ลิสต์รายการของกินยาวเต็มหน้ากระดาษ จนเพื่อนถาม จะกินให้หมดนั่นเลยเหรอ

ตอบ : ไม่หมด ของกินเยอะเกิน...กินไม่ทัน แต่รอบนี้มีเวลาเยอะ ค่อยๆทยอยกิน กินแล้วเก็บมาเป็นรีวิว เผื่อวันหน้าใครมีโอกาสไป ปัตตานี จะได้ไปล่าตามลายแทง

เอาล่ะ ตามไปชิมของกินในตำนานกันเหอะ

ตำนานที่ว่า เอาความชอบตัวเองมาวัดนะไม่ได้ใช้มาตรฐานคนอื่น การเป็น #ของกินในตำนานพวกนี้ ส่วนมากแม่ซื้อให้กินตั้งแต่เด็ก บางอย่างก็ชอบ บางอย่างก็ชิน กลับมากินทุกครั้ง บางทีตำนานมาจากเพื่อนแนะนำบ้าง ตามไปแล้วมันอร่อยจริง  ตำนานของแต่ละคนไม่เหมือนกันบอกเลย เพื่อนบางคนเกิดปัตตานีเหมือนกัน อายุเท่ากัน ยังไม่เคยกินเลย

ถ้าเพื่อนปัตตานีที่ได้อ่าน ไม่เห็น ร้านโปรดของตัวเอง ต้องขออภัย เพราะมันแปลว่า เราไม่ชอบ หรือ อาจไม่เคยกิน หรือ รอบนี้กินไม่ทัน เลยไม่ได้เอามาลง 5555

เริ่มจาก

1 #  ซุปเนื้ออิสลาม 

พิกัด :  ตะลุโบะ ขับผ่านหน้ามัสยิดกลางออกนอกเมือง ก่อนจะถึงโค้งที่ออกตะลุโบะ ร้านอยู่ด้านซ้ายมือ ขายช่วงกลางวันเปฺ็นต้นไป

ซุปเครื่องในวัว อันนี้คนไม่ทานเนื้อต้องขออภัย มันคือเครื่องในชนิดต่างๆ ตับ ม้าม ปอด ผ้าขี้ริ้ว เนื้อ ฟังดูน่าสยดสยอง ( แต่ไม่มีสมองวัวกับไอ้ที่เค้าเรียกตัวเดียวอันเดียวหรือช่อมาลี ) ทั้งหมดเอามาจัดใส่ถ้วย ที่มีถั่วงอกลวกนอนรออยู่แล้ว ตักน้ำซุปราด โรยด้วยหอมเจียว และสั่งไข่เจียวร้อนๆ กินกับข้าวแข็งๆ

แปลก! ข้าวร้านซุปต้องเป็นข้าวขัดคุณภาพไม่ดี แข็งๆเป็นเม็ดร่วน นั่นแหละ อร่อยยยยยย ซดไปหนึ่งถ้วยอย่างกับจรวด เดินไปขอน้ำซุปเพิ่ม #ก๊ะห์ ( ที่แปลว่า พี่สาว ) บอกว่า เด๋วปรุงรสให้ใหม่นะ

บางครั้งไปคนเดียว สั่งไม่ใส่เนื้อในซุป เพราะไม่กินเนื้อ( เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง ) สั่งไข่เจียว และน้ำเปล่า อาหารมื้อนั้นจะราคา แค่ 20 บาททันที!!!! ตกใจมาก ราคาถูกแบบนี้สงสัยหาได้แถวนี้เท่านั้น

ขออนุญาตคนทำซุป ถ่ายรูปเค้าหน่อย

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 2 ครั้ง

2 # ข้าวแกงอิสลาม 

พิกัด :  หน้าตลาดโต้รุ่งฝั่งซุปเปอร์ ตรงข้ามร้านขายรองเท้า ติดกับร้านขายชุดนักเรียน
ขายเช้าเท่านั้น เพิ่งรู้วันนี้นี่แหละว่ามีชื่อร้านด้วย

อาหารเช้าไฮไลท์ของถิ่นนี้เลยแหละ ข้าวแกงสีขุ่นๆ มีแกงเนื้อ แกงไก่ แกงไข่ สามแกงที่ว่า รสชาติไม่แตกต่างกันเลย  ไก่ทอดอิสลามสิอร่อย เป็นไก่บ้าน ที่เอามาทอดจนแห้ง เนื้อทอดก็อร่อย หั่นเป็นชิ้นเล็ก ทอดแห้งๆเค็มๆ แกงซีอิ๊วเนื้อ ( ไม่แน่ใจจริงๆเรียกแกงอะไรแน่ แต่สั่งแบบนี้มาตลอด )

ถ้าสั่งกินที่ร้าน จะได้จานสีชา แบบในรูป ถ้าสั่งกลับบ้าน จะเป็นข้าวห่ออนุรักษ์ความเป็นข้าวแกงปัตตานี ที่ซ้อนด้วยใบตองบนกระดาษหยาบๆ ตักข้าวใส่บนใบตองตักแกงราด มัดหนังยาง ทุกอย่างเน้นธรรมชาติ กินมาตั้งแต่เด็ก ค่านิยมยุคนี้ไม่สามารถมาเปลี่ยนข้าวแกงแขกของชั้นได้หรอก ร้านนี้ไม่ใส่ถุงพลาสติก นอกซะจากว่าสั่งแกงถุง เค้าจึงจะตักแยกใส่ถุงให้

ร้านไม่ใหญ่ แต่มีการรวมตัวกับร้านขายน้ำ เป็นของคู่กันที่มากินข้าวแกง จะต้องสั่ง แตะโอเลี้ยง ( ชาดำเย็น )

เห็นร้านเล็กๆแบบนี้ คิวยาวนะจ๊ะ ขายถึง 10 โมงกว่าๆ ก็เก็บร้านเรียบ ...หมดจ้า

นี่ล่ะ ข้าวห่อใบตองที่พูดถึง

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 3 ครั้ง

3 # ไก่ฆอและรามโกมุท ( บางคนอ่านว่า กอ-และ )

พิกัด : รามโกมุท ตรงข้ามโรงน้ำแข็ง ขายกลางวัน

นี่แหละของขึ้นชื่อของจริงฉบับตานี ใครมาแล้วไม่ได้กิน ถือว่ามาไม่ถึง ร้านนี้ได้การการันตีจากคนปัตตานีเอง(หลายคน) ยกนิ้วให้เป็นสุดยอดของไก่ฆอและในตำนาน

ขับมาถ้าเห็นควันขโมง ลอยเหมือนไฟป่านั่นแหละมาถูกแล้ว เข้าเขตการปิ้งไก่ ร้านเล็กๆที่เป็นเพิงแบบเนี้ยแหละ คือร้านดังสุดในสามภพ

ดั้งเดิมเลยคือไก่ แต่เสริมความชอบของแต่ละคน ด้วยปลา และ หอยแครง เอามาราดน้ำ และขึ้นปิ้งแบบเดียวกันกับไก่ทุกอย่าง

ไม่มีที่นั่ง ซื้อกลับกินบ้านได้อย่างเดียว  ราคาไม้ละ 35 ซื้อ 3 ไม้ร้อยบาท

น้ำตาไหล กลับภูเก็ต จะหากินได้ที่ไหนว้า

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

4 # สะเต๊ะศรีเมือง 

พิกัด : แถวซุปเปอร์ศรีเมือง จากสี่แยกโต้รุ่ง เลี้ยวขวาไปจะบังติกอ ตรงไปอีก 50 เมตรเตรียมหาที่จอด ตรงข้ามปั้นทองเก่า ขายกลางวันถึงเย็น

สะเต๊ะมี 2 อย่างคือ ไก่ หรือ เนื้อ หนึ่งชุด จะได้มา 12 ไม้ + น้ำจิ้ม + อาจาด และที่ขาดไม่ได้ คือ ข้าวตัด .. ที่นี่ไม่มีการกินคู่กับขนมปังปิ้ง แต่กินกับข้าวตัดแทน ข้าวตัดรสชาติจืดเหมือนข้าวสวยนี่แหละ เวลาจิ้มกับน้ำจิ้มสะเต๊ะ อร่อยมาก ปกติสั่งเพิ่มข้าวพิเศษ บางทีไก่ไม่กินหรอก กินข้าวเล่นประจำ

รอเยาะ คืออะไร? คล้ายกันมากกับเต้าคั่ว ใส่วุ้นเส้น เต้าหู้ ผัก กุ้งทอดแผ่น แตงกวา ไข่ ที่แตกต่างกันอย่างเดียวคือน้ำซอสที่ราด จะทำจากถั่ว คล้ายๆน้ำจิ้มสะเต๊ะเป๊ะ

หรือที่อินโดนีเซียจะเรียกว่า "กาโดกาโด"

และร้านนี้อีกแหละ ดั้งเดิม จนเรียกว่าสะเต๊ะศรีเมือง

นี่แหละข้าวที่กินกับสะเต๊ะ

รอเยาะ

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

5 # ก๋วยเตี๋ยวไก่กะเยาห์ ขายกลางวัน

พิกัด : แถวตะรุโบะ ( ทางไปร้านซุป แต่ฝั่งตรงข้าม )

ก๋วยเตี๋ยวไก่อิสลามนี่เค้ามีรสชาติเป็นเอกลักษณ์ ใส่ไก่ฉีก และไข่ยางมะตูมที่มาจากไข่เป็ด รสออกจะหนักๆและคาวกว่าไข่ไก่ น้ำใสๆแต่รสชาติข้น ใส่ถั่ว บีบมะนาว เป็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำ แต่ไม่มีเครื่องต้มยำ ถ้าอยากให้เผ็ด ปรุงด้วยพริกน้ำส้มกับพริกป่นได้เท่านั้น

ร้านนี้ไปทีไร คนเยอะตลอด ( ก็เยอะทุกที่ ที่ไปน่ะแหละ )

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

6 # โรตี และชาชัก

พิกัด : แนะนำร้านบลูก้า ทางไป มอ. สงขลานครินทร์ ( มอ. ตานี )

เลือกแนะนำร้านนี้ทั้งที่ปัตตานีมีร้านโรตีเป็นร้อย ร้านอื่นอาจดังกว่า อร่อยกว่า ก็มี แต่ที่เลือกร้านนี้ เพราะร้านเหมาะสำหรับ วัยรุ่น วัยโต และวัยเรา 555 บรรยากาศน่านั่ง มีเมนูให้เลือกเยอะ

เด่นๆของร้านเป็น #โรตีเชฟสลัด ที่ใช้ ผักกับไก่หรือทูน่า ผสมน้ำสลัด แล้วห่อด้วยโรตีแผ่นบาง หั่นพอดีคำ และราดซอสพริก

ของชอบไม่เคยเปลี่ยนคือ โรตีกล้วย กับชาชัก 

ชาชักคือชานม ที่ตีนมให้เป็นฟองโดยไม่ใช้เครื่องแต่ใช้การชักชา ถ้าอร่อยจะต้องเป็นชามาเลย์ ซึ่งการชงต้องชงด้วยผงชา แล้วยกให้สูง เพื่อเทใส่แก้วอีกฝั่ง ( เรียกว่าการชัก ) จากนั้นเทจากอีกฝั่งกลับฝั่งเดิม ลากชาเป็นสายยาว กลับไปกลับมาจนเป็นฟอง พร้อมเสิร์ฟ ร้อนหรือเย็น

คนภูเก็ตขอแนะนำว่า ชาที่รสชาติคล้ายชาชักมากที่สุดที่หาทานได้ในภูเก็ต คือชาบังนันปัตตานี ที่มีหลายสาขา อันนั้นชิมแล้วค่ะ รสชาติอร่อยมาก

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 2 ครั้ง ใช้ร้านน้ำชาเป็นสถานที่พบปะสังสรรค์กับเพื่อน 

7 # มะตะบะ

พิกัด : หาได้ทั่วไปตามร้านโรตี

ลักษณะคล้ายโรตี แป้งที่ใช้ทำ ใช้แป้งเดียวกับโรตี มะตะบะแผ่นน้อยๆ สี่เหลี่ยม อัดแน่น ไส้หอมกรุ่นเครื่องเทศ ซึ่งไส้ข้างใน จะเป็นเนื้อหรือไก่ที่ผัดเตรียมไว้แล้ว ผสมหัวหอมใหญ่ ไข่ แล้วผสมให้เข้ากัน เอามาโปะลงบนแผ่นแป้ง ทอดบนน้ำมันจนแป้งสุก

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน บางทีจะไม่กินเลยเพราะไม่ใช่ของชอบแต่รอบนี้ เดินเจอแผ่นเล็กๆในตลาด ซื้อกลับมา สรุปว่าอร่อย แต่เนื้อข้างในไม่แน่น บางร้านจะอัดเนื้อสับจนแน่น อร่อยมาก

8 # ก๋วยเตี๋ยวร้านชุ้น ( ก็เค้าเรียกมาอย่างนั้น )

พิกัด : ทางตลาดโต้รุ่ง ขายกลางคืนหลังหกโมงเย็น

ร้านรถเข็นสมัยก่อนเค้าไม่ประทับตราชื่อกันแบบ แชมป์ ฮั้งเพ้ง พริกกระเหรี่ยง ไม่มีเฟรนช์ชาย วัดดวงกัน ใครทำอร่อยก็เกิดไปเลย คนก็จะรู้จักกันในนาม เจ้าของร้าน ( จริงๆอาจมีชื่ออื่นก็ได้แต่ไม่เคยรู้ )

และ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นหมู ‪#‎ร้านชุ้น‬ ก็เช่นกัน

เมื่อก่อนสมัยเด็ก เป็นลูกชิ้นเนื้อ มีแบบธรรมดาและลูกชิ้นเอ็น  กินตั้งแต่เด็กจนโต จืดเหมือนเดิม รสชาติปรุงยังไงก็ไม่แตกต่างจากตอนไม่ปรุง 555 งงเหมือนกัน ไม่มีรสชาติขนาดนี้ ทำไมเรายังใส่ในลิสต์ของโปรดที่ต้องกิน แถมคนรอคิวโคตรรรรยาว มาแต่ไหนแต่ไร เพื่อมากินเตี๋ยวน้ำจืด สงสัยนี่แหละคือความพิเศษของชื่อคนก่อตั้ง

สมัยก่อนพ่อ ( ลุงชุ้น ) ขาย... สมัยนี้เป็นลูกชาย ดังนั้น ใครสนิท ล้อชื่อพอได้ ชุ้น... ชุ้น... ชุ้น... จำได้ป่ะ สมัยก่อนเค้าชอบล้อชื่อพ่อแม่กันเนอะ เราว่าคนนี้คงโดนล้อบ่อยกว่าเพื่อน

ปล.โต๊ะที่เลือกนั่งวันนี้ ติดเตาไฟเล้ยยย

ร้านนี้ไม่ใช้แก้สในการติดไฟ ดังนั้นเจ้าของร้านมีความสามารถอีกอย่าง คือ การควบคุมไฟ

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

9 # ข้าวมันไก่ - หมูอบ โกจิว

พิกัด :  จากศาลากลางผ่านลานกิจกรรมข้าง เบญจมะ ลงสะพานเลี้ยวซ้าย จอดตรงข้ามโรงยาคูลท์

ข้าวกับไก่ร้านนี้ ไม่มันเลี่ยน ชอบมากๆ เวลาเสิร์ฟ จะราดน้ำซอสอะไรสักอย่างลงมาบนข้าวด้วย เหมือนซอสหวาน และที่ดูใส่ใจดี คือ ตักแยกน้ำจิ้มและซีอิ๊วดำ ใส่ถ้วยเล็กๆ มาให้ ไม่เหมือนร้านทั่วๆไปที่มักจะเอาตั้งๆ รวมๆกันไว้ในขวดโหล

ปกติจะชอบสั่งข้าวหมูอบมากกว่า อร่อยคล้ายๆกัน เป็นอีกร้านที่น่าจะโดนล้อชื่อพ่อ 555

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

10 # ข้าวหมูแดงร้านนำเจริญ

พิกัด : ลงสะพานเดชา 1 ก่อนถึงตลาดโต้รุ่ง ติดร้านตานีเครื่องเขียน ขายเช้ามากจนถึงหลังเที่ยง 

ชอบมากกกกกก ข้าวหมูแดงอร่อย โดยเฉพาะหมูกรอบ น้ำราดออกหวานนิด เค็มๆมันๆ คิวยาวทุกวัน ขายแต่เช้าถึงเที่ยง รสชาติไม่หนักด้วย จะบอกไงดี กินข้าวหมูแดงที่ภูเก็ตมาเยอะ ยังหาร้านถูกใจไม่ได้เพราะชอบทำรสชาติหนักเกิน หมูหมักมาหนักเกินบ้าง น้ำราดแดงเกินบ้าง หาพอดีแบบบร้านนี้ยาก

เสียดายถ่ายหน้าร้านไม่ทัน เพราะคิดว่าจะมาถ่ายวันหลังแต่ไม่เคยได้ถ่าย

ฉะนั้น ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กินถึง 2 ครั้ง

11 # ข้าวขาหมูผัก

พิกัด : ข้างพาราไดส์เก่าติดกับร้านถ่ายรูปเทคนิค ขายเช้าถึงกลางวัน

คือจริงๆแล้วไม่ได้ชอบกินข้าวขาหมูเลย แต่ร้านนี้ทำผักราดข้าวนั้นอร่อยสุดๆๆๆๆๆ กลัวว่าไปแล้วสั่งแต่ผัก จะไม่ให้นั่งเลยต้องสั่งข้าวขาหมู ข้อดีสำหรับคนที่ไม่กินมันๆ เพราะ จานด้านล่างนี้ ไม่เจอมัน

ก่อนกลับแวะทานข้าวหมูแดง ความอร่อยยกให้ว่าพอๆกันกับร้าน นำเจริญเลยล่ะ ( หรืออาจอร่อยกว่าตรงมีกุนเชียง )

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน อาจไม่กินเลย ( ข้าวขาหมูนะ ) แต่อาจไปแวะซื้อข้าวกับผักให้แม่ ร้านนี้แนะนำเพราะผักราดข้าวนั้นอร่อยจริง แต่ในสิบวัน จะกินข้าวหมูแดงแน่ๆ

12 # กุ้ยช่าย โต้รุ่ง

พิกัด : .ในตลาดโต้รุ่ง ขายเฉพาะกลางคืน

‪#‎กุ้ยช่าย‬ ในตำนานที่เด็ก มอ.สมัยก่อนจะต้องรุ้จัก ร้านนี้มีมานานมาก เป็นเจ้าเก่าขายในตลาดโต้รุ่ง ตั้งแต่สมัยบ้านเมืองสงบสุข

เมื่อก่อนมีแบบแป้งขาวที่ยัดไส้กุ้ยช่ายไว้ข้างใน เดี๋ยวนี้ป๊า ( บุคคลในรูป ) ไม่ทำแล้ว ให้ทายาททำ รสชาติเหมือนเดิมเพราะป๊าควบคุมการผลิตเบื้องหลังทุกวัน แต่วิธีการทำแบบขาวมันค่อนข้างยาก ( แต่ถ้าทำก็ขายดีนะ ) ตอนนี้กุ้ยช่ายจึงเป็แบบแป้งผสมผัก สีเขียว

วันนี้ป๊าเลี้ยงกุ้ยช่ายต้อนรับ ไป 5 ชิ้น .... ป๊า ...ค้าาา น้ำหนักหนูขึ้นชิ้นละขีดเลย

โชคดีคือ รู้จักลูกสาวป๊า ชื่อพี่ยุ้ย เจ้าของร้านน่ารักทั้งครอบครัว ดังนั้นจึงได้มีโอกาสเข้าไปขโมยสูตร อุ้บ!! ไปชมวิธีการเตรียมของถึงในครัว  

ของขึ้นชื่ออีกหลายอย่างจากร้าน เช่น เต้าคั่ว ปอเปี๊ยะสด ซึ่งเมื่อก่อนปอเปี๊ยะ จะห่อกันสดๆ ต้องยืนรอคิวนาน เดี๋ยวนี้ เค้าเตรียมและหั่นไว้

ส่วนเต้าคั่ว พี่ยุ้ยเตรียมไว้ขาย 50 ถุง วันนั้นแวะไปหาในตลาดช่วง หนึ่งทุ่ม เต้าคั่วเหลือถุงเดียว คิดเอง อร่อยมั้ย

บุกถึงครัว

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

13 # ก๋วยจั๊บหมู เจริญนคร

พิกัด : แถวสระว่ายน้ำแหลมทอง

ก๋วยจั๊บที่เปิดขาย 7 โมงเช้า แล้วหมดตอน 10 โมง คนเข้าคิวรอกันยาวโฮก ขอบอกว่า ไม่ถูกปากเรา! แต่แม่กินเกลี้ยง เพื่อนๆก็ชอบมาก เลยเอามาลงให้ เผื่อถูกปากคนอื่น ก็ไม่มีคำอธิบาย ตามรูปเอาละกัน อย่างน้อยถูกปากแม่...ก็พอ

ปล. ต้องกินกับพริกสดที่ใส่ถ้วยอย่างในรูป เผ็ดชิบหายไปเลย พริกกระเหรี่ยง เผาปาก

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กินมั้ย ... ไม่กิน!! ถ้าแม่ไม่เรียกร้อง

ลูกชิ้นบ้านๆ สูตรอาบังปัตตานี

14 # ลูกชิ้นปลาปิ้ง ร้านบ้านๆ

พิกัด : ตลาดนัดรูสะมิแลวันอาทิตย์ (วันอื่นไม่รู้ขายที่ไหน) ขับมาเกือบปลายทางตลาดนัด เข้าช่วงขายขนมหวานและผัก จะเจอจอดอยู่ซ้ายมือ

ขอแนะนำเฉพาะคนที่ท้องไส้แข็งแรงเท้านั้น เพราะร้านดูซกมกจริงๆ จอดขายกลางแดดเปรี้ยงๆ จะเสียรึเปล่าไม่รุ 555 แถมขายข้างทาง รถเอย ฝุ่นเอย เพียบ แต่เราก็ชอบกิน มันทำจากเนื้อปลาคาวๆ คาดว่าเป็นปลาหลังเขียวเพราะราคาไม่แรง
บดผสมแป้งแล้วปั้นเป็นก้อนๆ ปิ้ง ราดน้ำจิ้ม ขอ 10 ไม้ละกันนะบัง ไม้ละ 2 บาท
ใครไม่กลัวก็ไปตามลายแทงได้ แต่เตือนแล้วนะ ว่าเหมาะกับสกิลขั้นเทพเท่านั้น

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วันต้องได้กิน 1 ครั้ง

สุดท้ายของกินยังไม่หมดทั้งจังหวัดแต่กินไม่ทัน 10 วันไม่พอ ... ขอบคุณที่อ่านมาจนจบและแอบปาดน้ำลายน้าา ใครมีโอกาสได้มาปัตตานีลองแวะมาล่าของกินตามลายแทง

อาหารที่เป็นต้นตำรับปัตตานีนี่ไม่ควรพลาดนะคะ

15 # ร้านน้ำชาป้านงค์

พิกัด : เยื้องๆเทศบาลเมืองปัตตานี ( แถวตลาดพิธานเก่า )

นี้แหละร้านน้ำชาในตำนานที่คนนั่งกันเยอะสุดแห่งตานี เมื่อก่อนมีทั้งข้าราชการ ตำรวจ ลุง นักกีฬา เป็นสถานที่รวมตัวกันตอนเช้าๆ อัพเดตข่าวสารรอบตานี
เมื่อก่อนบ้านอยู่ติดกัน ซื้อชาดำเย็นทุกวัน ตั้งแต่สมัยถุงละ 5 บาทแบบชงใส่ถุง เอาหนังยางมัดปากถุง บางทีเอากระติกมาเอง
ตอนนี้เปลี่ยนแพคเกจจิ้งเป็น แก้วพลาสติกแล้ว แต่ป้านงค์ยังชงน้ำเองดูแข็งแรง เราก็ดีใจ สภาพร้านเหมือนเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
ชอบความสะอาดของร้านนี้มาก ตรงที่ แก้วเอาแช่น้ำร้อนไว้ก่อนเสิร์ฟเสมอ เวลาสั่งพวกของร้อน จะแถมชาจีนร้อนให้อีก 1 แก้วกลั้วคอ
 เป็นร้านเดียวในดวงใจ ที่ทำไข่ลวกได้เป็นมาตรฐานและมีความไข่ลวก
โต๊ะที่คนนิยมนั่งกันมากสุดคือโต๊ะหน้าร้านที่เรานั่งวันนี้กับรุ่นน้องสมัยมัธยม



ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน : ชอบไข่ลวกมากแต่ อาจไม่ได้ไปเลยเพราะไม่มีเพื่อนตื่นเช้าไปนั่งเป็นเพื่อน ส่วนมากมีแต่รุ่นใหญ่ๆ

16 # โจ๊กกะซะห์

พิกัด : ตรงข้าม โรงแรียนเทศบาล แถวห้าแยก
กินอร่อยมากโจ๊กร้านนี้ ไม่มีความเค็มเกินไป ลวกไข่ได้มาตรฐานมาก กินทุกวัน ไข่ลวกสุกปานกลาง ไม่ขึ้นๆลงๆ ฝากท้องไว้ร้านนี้หลายครั้งมาก

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน : อย่างน้อย 1-2 ครั้ง 

17 # ขนมรางไข่ ( แต่ที่บ้านเราเรียก หนมลูกโดน )

พิกัด : ตรงข้าม โรงแรียนเทศบาล แถวห้าแยก ( ถัดจากร้านโจ๊กมาอีกนิดเดียว )
ของโปรดเลย ขนมที่ใช้แป้งผสมไข่ไก่ แล้วเทลงบนแม่พิมพ์ร้อนๆ พอสุกเอามาโรยมะพร้าว กินแบบเค็มๆมันๆ ( มะพร้าว ) ตามด้วย รสชาติหวานๆ คาวๆ แบบแป้งกับไข่

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน : อย่างน้อย 1 ครั้ง 

18 # ข้าวเกรียบนรา ( แต่ทำไมมาขายที่ตานี )

พิกัด : ข้างร้านตี๋โมดิฟาย ตรงข้ามซอยวรคามินทร์ฝั่งมะกรูด

หน้าตาเหมือนข้าวเกรียบที่ยังไม่ทอดแต่จริงๆสุกแล้ว รสชาตคาวๆกรอบฟันแตก
ไงล่ะเห็นสภาพร้านขายแล้วยังกล้ากินมั้ย? อร่อยมากนะ

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน : ไม่ได้ซื้อกินที่นี่เลย แต่ฝากเพื่อนซื้อใส่รถยนต์กลับภูเก็ตไปเลยจ้า

19 # กือโป๊ะ ( บางคนเรียกกะโป๊ะ )

พิกัด : มีขายทุกแห่งหน

นี่แหละสุดยอด ตำนานของกินแห่งปัตตานีแล้ว ของขึ้นชื่อมากๆ ยิ่งของแท้ปัตตานีจะต้องสีเข้มๆ กือโป๊ะ แบบปัตตานีเวลาหั่นต้องหั่นใหญ่ หนา เวลาทอดต้องไม่กรอบแบบที่จังหวัดอื่นชอบทำเลียนแบบแล้วไม่ได้มาตรฐาน ของแท้สูตรปัตตานีต้องเคี้ยวแล้วรู้สึกฟันโยกเท่านั้น เพราะมันเหนียวมาก และอีกเช่นเคย ของอร่อยย่อมต้องมาจากความซกมก เพราะเค้าเอาเศษปลา(มั้ง) มาทำ

ปริมาณความชอบถ้าอยู่ 10 วัน : 2-3 ครั้งเลยจ้า

และภาพสุดท้าย เอาไปเล้ยยยย รวมภาพตอนกิน

Thank you for reading my blog

Facebook Page : A Lady Named Fern
IG : ALadyNamedFern

ขาแดรกอย่างเรา ขออภัย หากเอาอาหารมาลงไม่ครบ กินไม่ทัน บางร้านกินทันแต่รสชาติเปลี่ยนไปจนไม่เหมือนเดิมก็มี

ราดหน้านำรส

โจ๊กคุณดีโอชา 

ติ่มซำเจริญรัตน์ 

ลูกชิ้นปากหมาหน้าสาธิต

โตเกียวร้านติดกัน 

โรตีบังหนูด

เค้กอบอุ่น 

หมึกยัดเหนียว ( ตูป๊ะซูตง ) 

นาซิดาแฆหลังเบญจมะ ร้านดัง

ข้าวผัดน้ำพริกปลาทูจานอ้อ 

เย็นตาโฟร้านเบิ้มโต้รุ่ง

ข้าวยำ

ลอป๊ะตีแก ( พระกระโดด ) 

หม้อแกงสังขยา ในตลาดนัดรู 

ส้มตำลัดดา 

ส้มตำยอดแก้ว 

ซุปกะอะไรไม่รุอีกที่ที่ตะรุโบะ 

โรตีปาแย 

กล้วยทอดหน้าวงเวียน 

เป็ดพะโล้รถเข็นแถว รร เมือง 

 โรตีเชฟสลัด ซีเอส

ลาบร้านอีสานเกาะถ้ำ 

อาหารของยาย

ข้าวเหนียวหมูหน้าตี๋โมดิฟาย